Πευκόμελο

Είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω τα μελίσσια μου στον πεύκο, άκουσα και  διάβασα πολλά, η αγωνία μου μεγάλη.  Οι πολλές και ισχυρές βροχοπτώσεις που είχαμε τον Οκτώβριο ήρθαν να  «ανεβάσουν» το άγχος μου  για το τι θα συναντήσω. Πρώτα από όλα με ενδιέφερε να βρω τα «κορίτσια» μου σε καλή κατάσταση και κατά δεύτερο αν έφερναν - είχαν μέλι.

Με το φορτηγό του φίλου και συνεργάτη Βασίλη  πήγαμε στην Εύβοια έκανα στην ουσία την αρχή, το ξεκίνημα, το «ταξίδι», για την νομαδική μελισσοκομία.

                         

Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα ότι τα μελισσάκια μου  έχαιραν άκρας υγείας

 

                                         και από μέλι δεν έχω παράπονο τα πήγαν πολύ καλά.

Άνοιξαν γόνοι και πλημμύρισαν τις κυψέλες με νέες μέλισσες. Είχα αρχίσει να ανησυχώ λίγο, σχετικά με τους μελισσοκομικούς χειρισμούς που τα έκανα γενικά. Δεδομένου ότι στον έλατο δεν πήγαν καλά και «άκουγα» από φίλους μελισσοκόμους που τα είχαν στην ίδια περιοχή (πλησίον Λ. Πλαστήρα) με τα δικά μου μελίσσια  να είναι σχετικά ευχαριστημένοι.   

                                    

Τα μελίσσια βρήκαν μέλι και μπλοκάρισαν την γέννα της βασίλισσας, τα περισσότερα από τα δεκάρια ήταν δέκα στα δέκα με μέλι και άρχισαν να φτιάχνουν «γλώσσες»

                               

Τώρα απομένει να πάμε να τα πάρουμε άμεσα και  να τα βοηθήσουμε με τους κατάλληλους χειρισμούς (γυρεόπιτα, επιπλέον τροφή πάνω από τον γόνο, φελιζόλ για θέρμανση, καταπολέμηση βαρρόας) να ξεχειμωνιάσουν κατά τον καλύτερο τρόπο το δικαιούνται άλλωστε με το παραπάνω.