Πολλές φορές έχω βρεθεί στη ζωή μου να κρίνω πρόσωπα, καταστάσεις, συμπεριφορές, πολιτικές κλπ, (θέλω να πιστεύω καλοπροαίρετα) με σκοπό να αλλάξω αυτά που με ενοχλούν που με πειράζουν που με θίγουν που, που …… . Μέσα λοιπόν από την κριτική «διάθεση» που έχω για τα «κακώς κείμενα» δεν θα μπορούσε να λείπει και η αυτοκριτική μου για λάθη και για κακούς χειρισμούς, συγκεκριμένα θα καταγράψω τους λάθους χειρισμούς που έκανα στα μελίσσια μου. Χθες πήγα να τα πάρω από την Εύβοια, κάνοντας έναν «γρήγορο» έλεγχο έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Έβαλλαν μέλι, πήραν αρκετό βάρος (πριν ένα μήνα τα είχα τρυγήσει), είχα δε υποσχεθεί στον εαυτό μου όσο και να ήταν το μέλι θα το άφηνα για αυτά, το δικαιούνται άλλωστε, (ακόμη δεν έχω βγάλει την μελισσοκομική φόρμα θέλω να γράψω να «εκτονωθώ»)
Τρίτη απόγευμα 30 Νοεμβρίου φτάσαμε στα μελίσσια. Αρχίσαμε ένα γρήγορο έλεγχο για την κατάσταση τους, κλείσιμο θυρίδων και φόρτωμα. Ήταν μεγάλος ο ενθουσιασμός μου και από την γενικότερη κατάσταση αλλά και από ένα μελίσσι συγκεκριμένα με 18 πλαίσια να τα «πατάει» όλα. Το καπάκι του να είναι γεμάτο από μέλισσες, και τα τοιχώματα του πάνω ορόφου της κυψέλης επίσης, παντού μέλισσες δεν μπορούσα να κλείσω το καπάκι στην κυριολεξία. Στα 5 χρόνια που ασχολούμαι με την μελισσοκομία δεν ξαναείδα παρόμοιο - ισάξιο του . Σκεφτόμουν λοιπόν με ανυπομονησία πότε θα φτάσουμε στην βάση (Καρδίτσα) να το ανοίξω, να το δω, να το παρατηρήσω, να το απολαύσω!!
Σήμερα 1 Δεκεμβρίου 7 πμ πήραμε τον δρόμο της επιστροφής , κατεβάσαμε πρώτα τα μελίσσια του συνεργάτη Βασίλη στην Λάρισα και στις 12:30 φτάσαμε στο μελισσοκομείο μου στην Καρδίτσα. Μία μικρή ατυχία, ένα κόλλημα με το φορτηγό που κράτησε περίπου μία ώρα αρχίσαμε να κατεβάζουμε τα μελίσσια μου. Παρατήρησα στην είσοδο της κυψέλης του δυνατού μελισσιού να βγαίνει μέλι. Τότε κατάλαβα τι μαλ…, κακό χειρισμό έκανα. Άνοιξα το καπάκι και..... μέλισσες στην κυριολεξία πνιγμένες στο μέλι, μέλισσες νεκρές, μέλισσες κολλημένες, μέλισσες μαύρες, μέλισσες, μέλισσες…. .
Σχεδόν πάντα έχω μαζί μου φωτογραφική μηχανή, μέσα στην θολούρα, στην πίκρα, στα νεύρα μου, για την βλακεία που έκανα έβγαλα λίγες φωτογραφίες για να θυμάμαι την ….. και να προσπαθήσω να μεταφέρω την πικρή εμπειρία μου σε άλλους μελισσοκόμους, το τραγικό αποτέλεσμα που είχα λόγω κακών χειρισμών με το καλύτερο μου μελίσσι προκειμένου μέσα από την ενημέρωση (στο μέτρο του δυνατού) να γλυτώσουμε έστω και ένα μελίσσι.
Αν έβαζα τρίτο όροφο με ταΐστρα οροφής (τύπου σακούλα) γεμάτη με νερό δεν θα συνέβαινε η ολική καταστροφή στο μελίσσι μου. Αν αφαιρούσα τα 8πλαίσια του πάνω ορόφου που ήταν "πίτα" στο μέλι σφραγισμένα με κερί και το έδωνα ένα πάτωμα με κηρήθρες σίγουρα θα ζούσε.
Η θερμοκρασία κατά την διάρκεια του ξεφορτώματος των μελισσιών 1 Δεκεμβρίου 24Ο C.
Δυστυχώς έχει αλλάξει ο καιρός, ακραία καιρικά φαινόμενα επαναλαμβάνονται πολύ συχνά, η γη δεν εκδικείται όπως συνηθίζουν να γράφουν και να λένε πολλοί δημοσιογράφοι, η γη είναι πληγωμένη, εξαιτίας μας φυσικά. δεν το λέω για να δικαιολογηθώ για τις παραλήψεις μου εξάλλου τις πλήρωσα ακριβά απλά καταγράφω μια πραγματικότητα.
Είναι αλήθεια πως δεν μπορούσα να φανταστώ ότι 1 Δεκεμβρίου θα έλειωνε το μέλι μέσα στην κυψέλη κατά την διάρκεια της μεταφοράς των μελισσιών ή της εκφόρτωση τους.
Η διαφορά που υπάρχει στην ημερομηνία της φωτογραφίας με την ημερομηνία που γράφω, οφείλεται σε λάθος ρύθμισης ημερομηνίας της φωτογραφικής μηχανής.
Ελπίζω στο μέλλον να μην καταδικάσω σε θάνατο μελίσσια από κακούς χειρισμούς μου